sarcophties Günlüğü

sarcophties Profili | Kilo Geçmişi

6 - 10 / 23

Sayfa: Önceki 1 2 3 4 5 Sonraki

27 Mart 2024

idman öncesi karışım(tavuklu yulaflı haşlanmış patatesli yumurta(yağsız tuzsuz))

Yorum Ekle

23 Ocak 2024

ortaokul başından beri sporla uğraşıyorum. şu an lise son sınıfı bitirdim sayılır (açık lise sınavlarım açıklanırsa mezun olacağım inşallah) profesyonel sporcuyum. bir buçuk yıldır da fitness ile uğraşıyorum. haftanın 4 günü antrenmanım olduğundan 3 gün fitness için vakit ayırıyorum. pazartesi çarşamba cuma gibisinden aralıklı oluyor. aynı zamanda yks'ye hazırlanıyorum. gündüz dershane akşam spor veya antreman gece de ders olarak götürmeye çalışıyorum. son aylarda sınav yaklaştıkça elime yüzüme buluşacak düşüncesi sarmaya başladı. bazen masaya saatlerce oturmak istemiyorum. 173 boyundayım, kilom da 53 şu an, boyuma göre kilom iyi, 57 kiloydum geçen yaz bir aralar, geçen yaz anlayışım 2022 yılı, psikiyatriye gittiğim bir süreç oldu 7 aylık, ilaçların yaptığı ödem ve yeme bozukluğumun tavan yaptığı zamanlar. bugün dershanede ayt biyoloji dersinde (sadece sayısal görüyorum tyt ayt ve tyt Türkçe dersim var) sistemler konumuz, sindirime geldik bit yerden konu açıldı sohbet dönüyor, kusma üzerindeydi, yeme bozukluğu konusuna girildi, sınıfım da 6 kişi, kızın biri konuya ithafen dedi ki, "bu yeme bozukluğunu çok saçma görüyorum yani aptal mısın sen kendi kendini kusturup aç bırakıyorlar yok çirkinmiş kiloluymuş bence tamamen ilgi için saçmalık" sonra düşündüm ders boyu, insan yaşamadan ne güzel konuşuyor diye, ortaokul iki zamanlarım altıncı yedinci sınıf hep bedenime takıntılı geçti, boyuma göre kilom iyiydi ama hep daha zayıf olmak istedim, hep daha fazlası gitsin istedim, fiziği güzel birini görünce aynanın karşısına geçip etimi sıkıyordum hatırlarım, sekizinci sınıfa geldim, lgs zamanlarım tabii, sınav stresi, ev stresi, benim psikolojim, ne derdin olacak lan senin yaşları, 18 yaşımdayım lakin bakınca hâlâ böyle düşünürüm, o zaman için de böyleydi durum. annem de kilom laf ederdi ben aynayla uzun bakışmalar yaşarken, çok abur cubur yiyorsun sonra oranı buranı sıkıyorsun diye. ortaokulda başlayan spor serüvenim altıncı sınıfta artistik patenle bileğimi kırmamla 3 yıl araya gitti, sonra karantina vardı zaten ben bu süreçte evde torba ile devam ettim, dayımla salonda çalıştım, boksörüm ama kick boks lisansın da var sadece kuşağım zayıf. neyse annem diyordum, sekizinci sınıftım ve kafama bedenimi fazlasıyla takıyordum, annem çok yiyorsun ediyorsun diyordu, 50 kilo 168 boyunda biriydim o zamanlar, kendimi biraz kısmaya başladım, yiyorum yemeğimi, belki daha yiyesim var ama içim yeme diyor, yemiyordum öğün atlıyordum ve bu tamamen psikolojikti, bir süre sonra birden çok fazla yemeye ve yediğim şeyleri midem almayınca çıkarmaya başladım, sınav yılı bitti liseye geçtim canlı ders görüyorum ama okula sınav olmaya ve uygulamalı ders görmeye gidiyorum, bilişim teknolojileri okuyordum orta seviye bir meslek lisesinde, hedefim tıp okumak ikinci sınıftan beri ama bir kara harp aşkım da var, kara harp içimde bir yara olarak kalacak sağlıktan kalıyorum her türlü, neyse ne diyordum, yiyorum yemiyorum çok yiyorum kusuyorum döngüsü vardı, dokuzuncu sınıfta biraz daha topladım derken onuncu sınıf geldi ve okullar açıldı, etkisi büyük ve yıllar süren bir olay yaşadım, psikolojim çökük, annemin zoruyla elinde altın bilezik olur bilgisayar ile aran iyi konu başlıklı meslek lisesine gitmişim, okulum eğitim olarak güzel ve ortam olarak berbat, iyice içime kapandım hassaslaştım bir o kadar da belli etmiyorum, aile ile iletişim her zamanki gibi yok, kardeşime iyi bir abla olmaya çalışmam dışında, birde sekizinci sınıftan beri başladığım güne söverken yenisini yaktığım sigara, profesyonel sporcu da olsan değişmiyor sonuç, ama inat ettim bırakacağım, şu anlık paket almıyorum dal ile devam ediyorum, 4 yıllık sigara serüvenini de aşacağım umarım, onuncu sınıfım diyordum ikinci döneme geçtik geçiyoruz aralık sonu annem sigara kullandığımı öğrendi, okumuyorsun seni alacağım oradan dedi, okula geldi hocama rehberliğe gitsin sigara kullanıyormuş dedi, okuldan almaya diye geldi ama almadı, ben nasıl ağlıyorum tabi yolda, okuma hakkımı alamazsın elimden diye, sıçarım okuma hakkına dedi sadece, rehberliği gittim kadın olabilecek her türlü olayı saydı böyle bir travman var mı diye, her şeye hayır diyip odadan çıktım, annemi arayıp psikiyatriye randevu alın demiş, böylelikle annem psikiyatriye randevu aldı, detaylandırmak istemiyorum 7 aylık sürecimde 5 tane teşhis aldım 3 tane ilaç kullanıyordum bırakırken ve toplam 3 farklı ilaç değişmiştim ilk etapta da, kara harpa gidememe sebebim olan psikiyatri geçmişi ilaçlar ve teşhisler, annem o zamanda biraz değişir gibi oldu tedavimin ortalarında, o dönem için şubat ayında ilk defa sevgili yaptım, şu an o zaman için seviyor muydum emin değilim ama o zaman sorsan eminim derdim, 14 şubatta yakın arkadaşım ile güzel bir boynuz yedim, 1 ay sonrasında öğrendim, zaten okulda yaşadığım bir olay vardı bana büyük sorunlar açan, birde üstüne ilk ilişkim ilk aldatılmam gibi konu başlıkları, arkadaşlıklarım bozuldu, sözde yakınlarım ile iletişimi kestim, anneme yaşadığım olayı söyledim ve bunu neden o zaman için söylemediğimi söyledi, birde benim bir suçum olmadığını, psikiyatristime anlatınca o da aynısını demişti, "senin bir suçun yok bunda bekle senin ilacını 100 yapalım" asıl doktorumun tedaviye ihtiyacı vardı bence. okul değiştim sonra 10.sınıfın ikinci dönem yarısı, anadoluya gittim düz, bir yandan spora tekrar başladım o yıl onun verdiği bir toparlamaya yardım var, yazın annemin kararıyla bir anda bıraktım tedaviyi, ilk 3 ayı asla anlatamam, sanki bağımlı bir bireydim ve kullandığım maddeyi kestim, bir noktada benzer ama etkileri kötüydü, şu an geçti o dönem ama bazen elim boşalır bir anda, elimde bir şey var mesela telefon, yolda giderken bir anda düşüyor elimden, kontrol kaybı oluyor elimde, ilaçları bir anda bıraktığım o üç ay yaşadığım en sıkıntılı şeylerden biriydi, şu an bana kalıtsal olarak kaldı gibi duruyor, ileride geçebilirmiş ihtimaller dahilinde, tedaviyi bıraktım 55 kiloyu geçmemem lazımken 57 kiloyum ve ödemler yüzünden 62 63 gibi gözüküyorum, boyum 173 bu sırada, daha da uzamadım aynı yerdeyim, sporuma yoğunlaştım boksa, yeni lisans, fitness ile uğraşmaya başladım 2022 eylül ayında, 2024 eylülde 2 yıldır fitness ile uğraşıyor olacağım, yazı geçtik yeni yıla girdik ben 55 kilo oldum, bu uygulamayı da 2022 yılının 57 kilo olduğum döneminde yüklemiştim, sürekli kalori saydığım bir dönemdi yine, yeme bozukluğumu o kadar tetikliyordu ki rakamlar, kusma isteği geliyordu, sonra uygulamayı sildim, ve 2023 yılında yeniden yükledim. daha iyileşmiş şekilde. okuldan devam edeyim, anadolu lisesinde 11. sınıfa kadar devam ettim, ilk dönem sonuna doğru o kadar isteksiz gidiyordum ki, 12 olunca açığa geçerim dedim anneme ama sayısal olmama rağmen gördüğüm fazla fazla sözel benim bütün isteği yok ediyordu. ki ben severim bütün dersleri, ama dersini görmek istemiyorum, sınavda yapmayacağım sonuçta, ki okulun felsefe kulübündeydim mesela başkandım, olimpiyatlara katıldım, türkiye felsefe olimpiyatlarına, derece yapamadım ama şehrimde üçüncü oldum, türkiye çapında da 53. oldum, derece ilk 50 diye geçiyordu, ilk deneyimimdi ve sayısalcıydım, hocalarım çok taktir etti bana başarısız oldum düşüncesi gelse de, hocamın gözündeki o gururu unutmam, belge taktimim yapılmıştı kürsüde dün gibi hatırlarım nasıl utandığımı ama sevmediğimi. neyse okula gitme isteğim yok yine de, annem dedi açığa geç de kurtulalım şu bahanelerinden, ben de o gün sevdiğim bir hocamla konuştum, sen çalışırsın hatice geç dedi, sonra rehberliğe gittim, hocamdan bilgi alacaktım, açığı önermem şimdi ama dedi, ben de saydım sebeplerimi, gereksiz dersleri ve sporcu olmamı, eve gidiş saatim on oluyor derse vaktim kısıtlı gibisinden anlattım, bu hafta bana 8 kişi geldi hepsini vazgeçirdim geçme diye ama sen beni ikna ettin geç dedi, ben de geçme dese de geçecektim zaten, açığa geçtim evden çalıştım bir süre youtube ve canlı dersler ile bir yandan spora devam ediyorum. yazın annem dershane mevzusu açtı şiddetle reddettim sınıf istemiyorum kimseyi tanımak etmek istemiyorum diye, belediyenin ücretsiz bir kurumuydu, sonra arkadaşım dedi ki, o zamanlar açığa geçmeden önce aynı okulda olduğum aynı zamanda mahalleden bir arkadaşım vardı ömer, benden bir sınıf küçüktü, ufak da bir şey ablam ablam derim o da ablam derdi, bir gün anlattım dershane mevzusunu, kızım biraz hayatını yaşa dedi, baktım yüzüne, eve tıkılıp kalıyorsun spor ev diye iki insan yüzü görürsün hem de bakarsın yararı olur dedi, düşündüm, iyice asosyal olmuştum açığa geçtiğimden beri, anneme tamam dedim gideceğim, eylül ayı geldi kayıt için gittik 12.sınıflar doluymuş mezun grubu var istersen dedi, 11,20 16,10 arası dedi, çarşamba 2 haftada bir deneme oluyor ders yok dendi, antrenman saatime de uygundu, evime de yürüyerek 25 dakika tramvay ile 10 , dedim tamam olsun, başladım dershaneye 22 eylük 2023 günü, doğum günüm tam da. şimdi her türlü olumsuzluktan girdim, biraz farklı şeyler söylemek istiyorum, zamanında yeme bozukluğumu daha da kötüye sürüklediğini düşündüğüm bu uygulamayı şu an günlük aldığım protein yağ karbonhidratlar miktarını kontrol etmek için kullanıyorum sadece, günlük 2000 kaloriye kadar alabilirim ama ben 1000 kaloriyi geçmiyorum, yine de kendimi kısmıyorum ve kötü hissetmiyoru, daha düzenli yiyorum aksine, sadece yıllardır aynı düzen kahvaltı alışkanlığım yok(sigara kahve harici), erkek arkadaşım kazanmama el atıyor tabi biraz sporcusun sen ye diye, 2 günde bir kahvaltı yapıyoruz sabahları derse geçmeden. yazın gizli şekerim olduğu ortaya çıktı 3 aylık bir diyete girdim un ve şeker yoktu meyve bile, şu an şekerim daha kontrollü ama basit şeker almamaya çalışıyorum, bir şeyi yemeden önce kalorisine takılmıyorum, 2000 kaloriye kadar çıkabilirim biliyorum ama ben hedefimi geçmiyorum ama kendimi de kısıtlamıyorum, açsam yiyorum ve duyduğumu hissedince bırakıyorum, daha sağlıklı beslenmeye başladım, 52 buçuk kiloya düştüm ve ödemlerimi attım, genetik olarak kum saati denilen şekle sahibim, sporla kendimi daha beğendiğim bir forma getirdim, daha da gelişeceğim bunlar daha başlangıç, mutlu olduğum bir ilişki içindeyim bir süredir 2023 bize de golünü attı, iyi ki dershaneye gitmeyi kabul ettim diyorum şu an, birbirimize sınav konusunda da ders konusunda da duygusal ve başka konularda da desteğiz, tyt bitirdim ayt bitti sayılır netlerim güzel, motivasyonum ölüyor bu ara ama disiplini elden bırakmıyorum, evdekiler ile aram biraz daha iyi, iletişim olarak gelişmeye çabalıyorlar bazen ters tepse de geçiniyoruz, birkaç arkadaşım var dışarıda görüştüğüm, onlar haricinde spor ev kütüphane ders diye bir düzenim var. geçmişe baktığım zaman hiçbir şey hissetmiyorum, her anlamda, önceden beni sabaha kadar uyutmayan bir şey şu an gözümde "olması gerekmiş demek ki ama geçti" şeklinde, uyku düzenim hâlâ bozuk biraz, gece ders çalışıyorum genelde, sınavdan sonra bunun üstüne düşebilirim şu an bana yetiyor uyuduğum miktar. bahaneleri bıraktım, kendime vaktim artık var, düzenim olabildiğince yerinde, bunları yazmaya başlamadan önce kendime yulaf kek yaptım şekersiz, şu an ne güzel yapmışım elime sağlık diye övünüyorum, biraz yazma ihtiyacım varmış sanırım, eğer sonuna kadar okumaya vakit ayırdıysanız teşekkür ederim, ve şununda eklemek isterim, her şey dışarıya verdiğiniz değeri önce kendinize yöneltmekle başlıyor, size herkes yardım eli uzatabilir ama önce siz kendi elinizi tutmalısınız, kilo verme ya da alma konusunda, spor, iş, ders, veya başka şeyler konusunda isteğiniz olmayabilir, bugün salonun kapısından bile geçesiniz gelmez, bir şeylere başlamak için bazen çok geç olur, insan yıllarını planlar ama 5 dakika sonrasını bile bilemeyiz, disiplini bozmazsan her şey işler, modun mu düşük, sen o salona bir git gerisi gelecek, ders mi çalışasın yok, o masaya bir otur, kitabını aç iki üç satır okumaya birkaç soruyu çözmeye başla, yaptıkça gerisi gelecek, her zaman kilo veremeyebilrisiniz, düzenli kilo verimi bir noktada durma dönemi yaşayabilir, geçen ay 3 kilo verip bu ay hiç veremeyebilirsiniz, sonraki ay olur sonraki aylar olur, sen kendini ve motivasyonunu bozma yeter, o kiloları da misliyle vereceksin, en önemlisi de kendinizi sevin, kendinizi sevmek için çaba gösterin, her şeyden herkesten önce sen varsın kendinde, kendine kendinden başka kendin yok diye zekai özger'in bir sözü ile oynayayım, uzun bir yazı oldu, belki durur belki silerim, özetle demek istediğim süreç ve şartlar ne kadar kötü olursa olsun her zaman böyle olmayacağını bilin, değişim hep vardır, değişim bile değişir, zamanla her şeyin en güzeli olacak, önce inanın sonra uygulamaya geçin yeter, hayırlı geceler dilerim

Kilo:	Bugüne kadar kayıp:	Geriye kalan:	Diyet Takibi:
52,2 kg	4,8 kg	2,2 kg	Oldukça İyi

(8 yorum) sabit kilo

25 Aralık 2023

Yorum Ekle

20 Aralık 2023

Kilo:	Bugüne kadar kayıp:	Geriye kalan:	Diyet Takibi:
52,2 kg	4,8 kg	2,2 kg	Oldukça İyi

Yorum Ekle Haftada 0,4 kg kaybediyor

19 Aralık 2023

günaydınlar 4 haşlanmış yumurta ve yarım paket formla günü açtık 𓍢ִ໋🌷͙֒

(4 yorum)

sarcophties Kilo Geçmişi

Tam Geçmişi Görüntüle